haaien aaien ????

Na maanden er naar uit te hebben gekeken is het dan zover....we gaan naar belize.
Vroeg in de morgen hadden we besloten niet langer in guatemala te blijven maar de bus te nemen naar belize...

het zou een kleine 3 uur zijn tot de grens,maar gelukkig konden we een stukje mee liften met een meneer en hij zette ons af langs de weg naar de grens dat scheelde ons 1,5 uur reizen met de bus!!
eenmaal aan de grens konde we na afgestempeld te zijn richting belize wandelen.
Hier werden we onvangen door een alleraardigste man bij de douane..deze zette na een leuk gesprekje rap de benodigde stempels in onze paspoorten zodat we eindelijk voet in belize konden zetten.
Mischien had deze meneer wat minder kunnen kletsen over van alles en nog wat dan had hij mischien bij mijn paspoort beter zn werk gedaan(daarover later meer)

vanaf de grens namen we een taxi naar een klein dorpje waar we de bus zouden nemen naar belize.
Omdat we inmiddels best honger hadden gekregen gingen we maar is op jacht naar een bank om wat belize dollars in te gaan slaan,maar zoals altijd werken de passen van de rabo niet en eindigen we met centen die we via de creditcard hebben kunnen krijgen.
Nog steeds zeer hongerig viel ons oog op een bord bij een klein eet tentje.
Na een paar keer kijken en ons zelf van te hebben overtuigd van wat er op stond waren we t er mee eens dat we HIER wel even een hapje gingen eten!
Na al die weken veel kip,rijst en bonen stond er met grote letters op dit bord :
WORSTJES MET AARDAPPELPUREE , GROENTE EN SJU!!!!!
(uiteraard in het engels)

na deze heerlijke maaltijd konden we dan richting onze eind bestemming gaan in belize.
San pedro op het eiland caye caulker.
San pedro is dat stadje waar madonna over zingt. La isla bonita....(je weet wel)
nadat we met een boot vanaf belize city een paar uurtjes hadden gevaren over de blauwe zee kwamen we dan eindelijk aan.
Na wat afdingen nog een prima hotel gevonden,want inmiddels was t springbreak en iets voor pasen.niet de goedkoopste of rustigste tijd van het jaar om belize te bezoeken.

We hebben dan ook besloten om hier maar een week te vertoeven.
Op de planning stond vooral snorkelen en duiken(lauri) en relaxen.

Voor mn verjaardag kreeg ik van lauri een snorkel tour.ze hadden een duikbril op sterkte dus dat kwam goed uit.
Al heel lang keek ik ernaar uit om naar shark ray alley te gaan, had er ooit is iets over gelezen een paar jaar geleden. Je kan er zwemmen met de haaien en roggen in ondiep water.
En omdat ik zonder bril me eigen tenen niet eens kan zien leek me dit een goede optie.

We begonnen de snorkel trip op een andere locatie , hier hebben we een hoop koraal en vissen gezien.visjes in alle kleuren.
Ook een schildpad die lekker zn zeegras aan t kauwen was zag er zo mooi uit.
Ook nog wat haaien gezien die lekker rond zwommen.( hier leken ze niet zo groot)

erna stond dan eindelijk shark ray alley op het programma!!!
eenmaal aangekomen gooide ze eten in t water en kwamen de haaien en andere vissen erop af.
Nu was t tijd om in t water te gaan zei onze gids..
maar na nog is naar de haaien gekeken te hebben besloot ik in de boot te blijven...
vond ze veeeeeelste groot. Vanuit de boot heb ik kunnen zien hoe lauri ertussen dobberde.

En ik zal je besparen hoe grappig hij t vond dat ik er niet in durfde...

iets waar elke duiker voor naar belize komt is the blue hole.
Een perfect rond gat midden in een koraaal rif.
Dit is ontstaan omdat een grot in elkaar is gestort...een soort van sinkhole.
Op de foto kan je het beter zien.

We vertrokken in alle vroegte om 6 uur omdat t nogal een eindje varen is.
De weg naar the blue hole was vooral heel wild,we leken een btj op van die krabvissers van tv.
Je kent dat programma wel van discovery.nou zo stuiterde wij dus ook op de zee.
Maar niemand op de boot was zeeziek en wij ook niet.alleen een paar blauwe billen van het stuiteren.

Uiteindelijk kwamen we aan bij the blue hole.vanaf de boot kan je bijna niet zien dat t een rond gat is. Lauri maakte zich klaar om te duiken en ik voegde me bij de snorkelaars.
Helaas heb ik behalve veel koraal maar een paar vissen en 1 schildpad mogen zien.
Niet wat ik had gehoopt te zien...maar HEB WEL IN THE BLUE HOLE GESNORKELT !!!

gelukkig was lauri zn duik een stuk beter. En hij heeft wel meer onderwater leven gezien.

De 2e stop was op een mooi eiland genaamd half moon key.
Het eiland was in de vorm van een halve maan en heel stil.
Mooie witte stranden en een blauwe zee. Lauri ging verder voor een duiktrip.
Ik heb heerlijk op t eiland in de zee gezwommen en genoten van al het moois om me heen.
Ondertussen hopend dat die mooie vogels me niet weer onder zoude poepen zoals ze eerder deden tijdens onze trip..(volgens lauri was t wel grappig)

na een lekkere lunch op t eiland was de groep weer bijeen en gingen we op weg naar onze volgende duik en snorkel bestemming die ze HET AQUARIUM noemde.
Hier heb ik heel veel vis gezien,zodra je erin sprong kwamen de vissen naar je toe zwemmen..
ook mochten we hier nog getuigen zijn van een aantal dolfijnen die heerlijk aan t rondspringen waren.
Moe maar voldaan maakte iedereen zich op voor de lange reis terug op de boot.
Helaas duurde deze reis nog langer dan gepland door dat de benzine van de boot op raakte.
En we dus als een soort stuiterbal over de zee heen en weer werden geslingerd.
Na een 30 min kwam er onze redding...geen helicopter of stoere baywatch mannen in een boot maar 1 man en 2 kinderen met 3 grote vaten benzine.

Na in totaal 14 weg geweest te zijn kwamen we eindelijk weer aan in ons hotel.
De rest van de dagen hebben we heerlijk niks gedaan.
Uiteindelijk moesten we dan toch weg van dit heerlijke eiland met zn aardige mensen.

We hebben hier geleerd wat the chicken drop is.... kip in een veld met nummers en poepen maar!!
is t jouw nummer win je geld.

We kozen om met de boot naar mexico te gaan.
Dus alles geregeld en vroeg op de pier staan voor de boot,
eerst nog even langs immigratie en dan weg..
helaas bleek de meneer bij binnekomst van belize zn werk niet goed te hebben gedaan.
Er ontbrak een datum in mijn paspoort.
En ja hoor dat heb ik weer....er werd gebeld en gebeld.
De rij achter ons werd langer en langer. Het probleem was dat ze niet wist hoe lang ik al in belize was omdat dat niet in mn paspoort geschreven stond. Fout van de douane.
Maar na een poosje werd t de mevr achter het glas toch te veel heeft ze zelf maar wat gekrabbeld in mn paspoort onder t mom van het is ok want jij kon er niks aan doen.

Na een 3 uur varen over de mooie blauwe zee was mexico dan in zicht !
Spannend... hier brengen we de laatste 12 dagen door , en dan vliegen we naar canada.
Lauri is er helemaal fan van dus ben erg benieuwd naar het land en zn vrienden.

Maar eerst MEXICO !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

liefs joyce en lauri