tangkahan a place i never forget

18 december 2010

we wisten eigenlijk niet zo goed waar we zouden belanden en wat tangkahan nou zou zijn voor een stadje/dorp.

en naarmate we de het plaatsje met de bus door riviertjes,diepe kuilen en wegen die geen wegen genoemd mogen worden naderde wisten t helemaal niet meer.

heel af en toe kwam je wat kleine dorpjes(1 straat met wat huisjes) tegen maar meer reed je door prachtige natuur.

we werden wel de hele bus doorgesmeten van het gehobbel dus we hielden ons vast aan alles waar je je maar aan vast kon houden.

en ineens na al dat gehobbel waren we er.
eenmaal uit de bus nog wat wiebelig op onze benen bekeken we de plek van bestemming.

hmmm....1 winkeltje en 3 huizen.
ow en een info post.
nou dan daar maar heen.

daar bleek dat we aan de overkant van de rivier moesten zijn voor een slaapplek in the jungle.

de trap naar benee bij de rivier was nogal slippery..
dus al na 10 treden lag ik op me gat me vast houdend aan een local die voor me liep en ook bijna 3 treden naar beneden gleed.

pff eindelijk benee...was een lange trap.
daar met een soort van houten pondje en door gebruik te maken van de stroming en touwen naar de overkant gegaan.

oke dus weer naar boven...wederom een trap...grrrr
lauri voelde de bij al hangen en nam mijn backpack over.
eenmaal boven op een top locatie uitgekomen!!!
midden tussen de bomen waren een aantal hutjes.

na inspectie van meerdere hutjes hadden we er 1 uitgekozen.
omdat onze gehele inhoud nat was geworden door een bus die zo lek als een mandje was alle kleding opgehangen en in de zon te drogen gelegd.

lang leven de kippen die er liepen want die marcheerde al snel over de kledij van lauri heen.
die daarop weer wensde dat we vnaaf kippenpoten aten.

daarna de mogelijkheden tot een jungletocht bekeken.
ik was nog niet helemaal in me jane rol maar lauri zag zich al als tarzan door de jungle gaan voor 3 dagen.
nadat ze hadden uitgelegd dat je er ook bloedzuigers had enz was ik nog verder uit me jane rol!!!

na ff t te laten bezinken en we ook even moesten slikken bij de prijzen die bij deze jungle trip hoorde waren we eruit.

we doen de dag trip!!!
even dacht ik nog..ow eitje.1 dagje maar.
hmm dat gevoel ging de volgende dag snel weg.

dus in lange broek,lang shirt, en flink ingesmeerd in het muggenspul konden we gaan.
lauri zei dat een pet ook wel handig was tegen de beesten dus die pet had ik ook zo op.

hmmm en daar gingen we.
het 1e stuk was idd een fijn stuk om te lopen.

was het na t oversteken van de rivier ineens een heel ander verhaal.

lekker glad en glibberig.en veel vreemde vieze kruipende beestjes op de grond en in de bomen.

maar goed,daar kwamen we niet voor.we woude apen en vogels zien.

maar we zagen geen mooie vogels.
apen hebben we wel zien slingeren door de bomen.

de bloedzuigers slingerde vooral tussen me tenen.

het eerste uur dacht ik dat ik gillend gek werd.
elke keer zat er zo een rot beest die dan vakkundig werd verwijderd door lauri of onze gids.

maar omdat ze niet elke minuut wouden stoppen was ik dan tocht genoodzaakt ze zelf van me af te pulken.
vol verbazing bekeek lauri dit tafereel en met t nodige iejww en jakkie en soms een klein gilletje haalde ik ze dapper van me af.

omdat ik zo een goeie conditie heb moest er na verloop van tijd af en toe gestopt worden.
bergje op en bergje af is best zwaar!!!

voelde me nog steeds geen jane.
maar dat kwam wel goed.
nadat we weer is steil naar benee gingen zag ik een mooie tak waar ik wel wat houvast aan zou kunnen hebben dacht ik.
jammer dat die tak niet deed wat ik wou en ik vervolgens als een aap aan liaan bungelde half boven de afgrond en tussen de bloedzuigers liggend op de grond tercht kwam.

het schijnt een hilarisch moment gweest te zijn maar ik vond t niet leuk.
had meteen weer van die vieze zuignappen aan me.

na de nodige glij partijen vond onze gids t tijd worden dat ik een wandelstok kreeg.

ik denk dat ie t zat was dat ik steeds viel haha.

met stok ging t stukken beter.
ik was ook niet meer bang voor enge beesten en spinnen en kon vollop genieten van de tocht.

wat een mooie natuur en zo stil vergleken bij de grote steden van indo..
na zo een 6 uur lopen (kan ook meer zijn) was ik compleet gesloopt.
ik kon zowat geen voet meer verzetten maar ging dapper door.

nadat we t eind punt bij de rivier hadden gehaald voelde ik me super stoer!!!
ik die door de jungle ging,bloedzuigers van me af haalde en de meest vreemde vieze insecten voorbij ben gelopen.

nooit gedacht dat ik zoiets zou doen!
en terug kijkend was t alle hijg en zweet sessies wel waard!!!!(en ons geld hihi)

nu volgde de bloedzuiger contole..
ik heb me ogen dich gedaan en me uitgekleed.met me ogen nog dicht heeft lauri me vakkundig ontdaan van alle zuigende insecten.

hierna volgde de tube(in een band) tocht over de rivier!!!
dwars door de jungle.suuup!!!!

maar heeej wat voel ik nu???
zat er nog een verstekeling of 3 in me schoen.
potver...weg met die bloedzuigers!!!

eenmaal terug in de hut een douche genomen.
euh de douche was gwoon een emmer water waar je dan met een bakje water uit schept en je wast.

dit gebeurde allemaal gwoon in de halve buitenlucht dus je begrijpt dat de muggen bulden overal zaten.

de volgende dag zouden we naar de olifanten gaan.
maar beide nog moe van de jungle trip en van onze zoektocht s'nachts naar de bezoeker die ons fruit op aan het peuzelen was, hebben we dat geskipt en zijn nog heerlijk blijven tukken tot we weg gingen van deze fantastische plek.

deze tocht zal ik nooit meer vergeten!!!!!

ow en ook de spierpijn die ik erna had is een blijvertje in me geheugen haha

liefs joyce