2 tegen 200 (kakkerlakken)

na een week genieten van alle luxe om ons heen zijn we weer terug at home.
Het was een week waarin we ook een hoop mooie dieren hebben gezien.
Diverse apen en coaties liepen er vrolijk rond.
De toekans zagen we ook elke dag dus het was echt genieten.
Daarbij troffen we het enorm met t weer dus zijn we aardig bijgekleurd.

Verder was ons nieuwe huisgenootje ook aangekomen en hebben we er nu een leuke nederlandse meid bij.erg gezellig hoor!
Na een paar dagen kwam ook dallas terug van haar vakantie dus het huis was weer bewoond na een week leegstaan.

Inmiddels had ik al aardig gepoetst en gesopt en joan en ik besloten een poets dagje te houden.
En toen....tja waar zal ik beginnen.

Uiteraard waren er al kakkelakken gespot,maar ja das niet vreemd.
T is hier warm en vochtig dus wat wil je.
Niet wetend wat ons te wachtte zou staan begonnen we de keuken kastjes uit te mesten.
Aangezien we wat dubieuze producten hadden zien staan waar zelfs dallas niet van wist van wie ze waren(ze is hier al vanaf februari) besloten we dat we die weg zouden gooien.

We hadden zelf al bedacht dat we vast wel een stuk of 20 kakkerlakken tegen zoude komen.
Want uit joan dr kamer was de score al 9!!!
dus met een vuilniszak en spuitbus in de aanslag begonnen we.

Nou wat er toen gebeurde was als in een tekenfilm!!!
we spoten 1x in de kastjes en er kwam een zwerm uit die alle kanten op rende!
In alle formaten.....en stadia van een kakkerlakken leven.

Een uur lang hebben we heen en weer staan springen en alles platgespoten wat er uit kwam rennen.
Na ook de kastjes leeg gemaakt te hebben met de nodige gillen en sprongen zagen we een gat bij de goosteen.
We besloten dat ze daar moesten leven,dus we hebben een spuitbus leegespoten in het gat.
Nou wat daaruit kwam was gewoon te ranzig.
Ontelbaar waren ze.
We woude er een foto van maken maar we hadden gewoon weg geen tijd,we moesten meteen alles uitroeien want ze rende alle kanten op.

Na 2 uur waren we dizzy van de spuitbussen en dachtte alles wel vermoord te hebben.
Dus op naar de creperia om te eten.
Bij thuiskomst was t alsnog een kerkhof.
Joan moest gaan werken maar nu kon lauri haar taak overnemen.
Ook hij heeft er nog een complete familie uit weten te halen.
De teller stond al zeker op 150.
de gehele middag stond in t teken van spuiten,wachtte ,vegen en weer opnieuw.
Waar ze vandaan kwamen geen idee....

de volgende ochtend vonden we zelfs nog slachtoffers.
Nu zijn t er nog maar 4 per keer.
Maar we hebben geen idee hoe t verder gaat verlopen.
We hebben wel op internet gekeken hoe en wat maar daar kom je ook geen wijs uit.
Gelukkig heb je hier in de supermarkt wel de nodige spray's en gif toestanden.
Of het goed voor je zelf is weet ik niet maar het zal wel.

We zijn ook een dagje naar quepos geweest,een stadje hier 2 uur met de bus vandaan.
Wederom bleken de bus tijden inclusief de route anders te zijn dan beschreven.
Op de terug weg sloegen we gewoon dorpjes over en gingen we vol gas.
Terwijl op de heen weg een slak ons nog in kon halen en we elk dorpje in gingen.

Ook kwamen we er per toeval achter dat de bus om half 6 terug ging naar uvita en niet om 7 uur.
Nou ja anders hadden we er een nachtje moeten blijven slapen.

Ook heb ik me haar maar is laten kortwieken.
Mischien nog wel lang maar voor mijn doen is t kort.
En het is heeeeerlijk.
Ik denk dat er zo een 40 cm haar af is,dus das wel lekker koel nu.

Het weer wordt hier steeds ietsje beter(lees heter)
we zullen wel zien hoe heet t gaat worden.

Liefs joyce